انزال زودرس یا زود انزالی یک مشکل رایج جنسی است که زمانی رخ می دهد که مرد در حین رابطه جنسی خیلی سریع انزال می کند.
علت دقیق انزال زودرس مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل روانی و بیولوژیکی است. برخی از عوامل روانی رایج که ممکن است در زود انزالی نقش داشته باشند عبارتند از استرس، اضطراب، افسردگی و مسائل مربوط به رابطه. عوامل بیولوژیکی که ممکن است در انزال زودرس نقش داشته باشند عبارتند از: سطوح غیر طبیعی هورمون، سطوح غیر طبیعی انتقال دهنده های عصبی در مغز و التهاب یا عفونت پروستات یا مجرای ادرار.
درمان های مختلفی برای زود انزالی وجود دارد، از جمله تکنیک های رفتاری، داروها و مشاوره. تکنیک های رفتاری، مانند تکنیک فشار دادن و تکنیک شروع و توقف، می توانند به تاخیر در انزال کمک کنند. داروهایی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نیز می توانند در درمان انزال زودرس موثر باشند. مشاوره همچنین ممکن است در پرداختن به مسائل روانشناختی اساسی که ممکن است به مشکل کمک کند مفید باشد.
علائم انزال زودرس
علامت اولیه زود انزالی ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال در حین رابطه جنسی است. به طور خاص، زود انزالی به عنوان انزال در عرض یک دقیقه پس از دخول یا قبل از آن گفته می شود.
علاوه بر علائم جسمی، انزال زودرس نیز می تواند باعث ناراحتی عاطفی و مشکلات روابط شود. مردانی که دچار زود انزالی می شوند ممکن است احساس خجالت یا شرم کنند و در نتیجه ممکن است از رابطه جنسی اجتناب کنند. این می تواند منجر به احساس انزوا و سرخوردگی شود و ممکن است روابط زناشویی را دچار مشکل کند.
دلایل زود انزالی
عوامل روانشناختی: استرس، اضطراب، افسردگی و مسائل مربوط به روابط همگی می توانند در انزال زودرس نقش داشته باشند. در برخی موارد، مردان ممکن است ضربه های جنسی یا سایر تجربیات منفی جنسی را تجربه کرده باشند که می تواند بر توانایی آنها در کنترل انزال تأثیر بگذارد.
عوامل بیولوژیکی: ممکن است عوامل بیولوژیکی خاصی وجود داشته باشند که در زود انزالی نقش دارند، مانند سطح غیر طبیعی هورمون، سطوح غیر طبیعی انتقال دهنده های عصبی در مغز، یا التهاب یا عفونت پروستات یا مجرای ادرار.
اختلال نعوظ: مردانی که اختلال نعوظ را تجربه می کنند ممکن است بیشتر دچار انزال زودرس شوند، زیرا ممکن است قبل از از دست دادن نعوظ خود عجله کنند تا انزال کنند.
بی تجربگی: مردانی که تازه وارد فعالیت جنسی شده اند ممکن است بیشتر دچار زود انزالی شوند، زیرا ممکن است نسبت به این تجربه عصبی یا مضطرب تر باشند.
درمان انزال زودرس
چندین گزینه درمانی برای زود انزالی وجود دارد، از جمله:
تکنیک های رفتاری: تکنیک هایی مانند شروع و توقف مکرر می تواند به افزایش کنترل بر انزال کمک کند. این تکنیک ها را می توان به تنهایی یا با شریک زندگی تمرین کرد.
داروها: برخی داروها مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) می توانند در درمان انزال زودرس موثر باشند. SSRI ها با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می کنند که می تواند به تاخیر در انزال کمک کند. سایر داروها مانند بی حس کننده های موضعی نیز ممکن است برای کاهش حساسیت و تاخیر در انزال استفاده شوند.
مشاوره: مشاوره ممکن است در پرداختن به مسائل روانشناختی اساسی که ممکن است به مشکل کمک کند مفید باشد. این ممکن است شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) باشد که می تواند به افراد کمک کند الگوهای فکری منفی و رفتارهای مرتبط با عملکرد جنسی را شناسایی و تغییر دهند.
درمان ترکیبی: در برخی موارد، ترکیبی از تکنیک های رفتاری، داروها و مشاوره ممکن است در درمان انزال زودرس مؤثرتر باشد.
درمان زود انزالی با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی معمولاً به عنوان یک درمان اولیه برای انزال زودرس استفاده نمی شود، اما ممکن است همراه با سایر درمان ها استفاده شود. تمرینات عضلات کف لگن که به عنوان تمرینات کگل نیز شناخته می شوند، می توانند به تقویت عضلات کنترل کننده انزال و بهبود عملکرد کلی جنسی کمک کنند. یک فیزیوتراپیست می تواند راهنمایی هایی را در مورد نحوه انجام صحیح این تمرینات و ایجاد یک برنامه ورزشی فردی ارائه دهد.
علاوه بر این، فیزیوتراپی ممکن است برای رفع هر گونه مشکل فیزیکی اساسی که ممکن است در انزال زودرس نقش داشته باشد، مانند التهاب یا عفونت پروستات یا مجرای ادرار مفید باشد. یک فیزیوتراپیست می تواند با شما همکاری کند تا یک برنامه درمانی ایجاد کند که به این مسائل اساسی رسیدگی کند و به بهبود عملکرد جنسی کمک کند.
بیشتر می خوانید :