واژینیسموس عارضه ای است که زنان را تحت تاثیر قرار می دهد، که در آن عضلات اطراف دهانه واژن به طور غیرارادی منقبض می شوند و باعث ناراحتی، درد یا حتی جلوگیری از دخول می شوند. این وضعیت را می توان به عنوان اولیه یا ثانویه طبقه بندی کرد.
واژینیسموس اولیه زمانی اتفاق می افتد که یک زن به دلیل انقباضات غیر ارادی عضلانی هرگز قادر به مقاربت واژینال نشده باشد. واژینیسموس ثانویه زمانی اتفاق می افتد که زنی که بدون درد رابطه جنسی داشته است، بعداً در زندگی انقباضات غیرارادی عضلانی را تجربه می کند.
علت دقیق این عارضه مشخص نیست، اما ممکن است با اضطراب، ترس از درد، تروما، سوء استفاده جنسی در گذشته یا برخی شرایط پزشکی مانند عفونت یا آندومتریوز همراه باشد. درمان ممکن است شامل فیزیوتراپی، روان درمانی و استفاده از گشادکننده های واژن برای کمک به حساسیت زدایی ناحیه و کاهش تدریجی تنش عضلانی باشد. در برخی موارد، جراحی ممکن است برای درمان بیماری های زمینه ای ضروری باشد. در صورت مشاهده علائم واژینیسموس، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید، زیرا این وضعیت می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی و روابط فرد تأثیر بگذارد.
علاوه بر درمان های ذکر شده در بالا، زوج درمانی و مشاوره جنسی نیز ممکن است برای کسانی که واژینیسموس را تجربه می کنند مفید باشد. برای شرکا مهم است که آشکارا با هم ارتباط برقرار کنند و با هم کار کنند تا راه حل هایی را پیدا کنند که برای آنها مفید باشد.
در حالی که واژینیسموس می تواند شرایط دشواری برای زندگی باشد، قابل درمان است و بسیاری از زنان می توانند با کمک متخصصان پزشکی و حمایت شریک زندگی خود بر آن غلبه کنند. کمک به موقع می تواند منجر به بهبودی سریعتر و موثرتر شود.
همچنین مهم است که توجه داشته باشید که درد یا ناراحتی واژن در حین مقاربت می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد، و مهم است که با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید تا هرگونه شرایط پزشکی زمینه‌ای را که ممکن است به این مشکل کمک کند، رد کنید.
دلایل واژینیسموس
همانطور که گفته شد علت دقیق این وضعیت به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که به عوامل مختلف فیزیکی، روانی و اجتماعی مرتبط است. در اینجا برخی از دلایل احتمالی وجود دارد:
عوامل روانی: واژینیسموس می‌تواند با عوامل روان‌شناختی مانند اضطراب، ترس از درد، احساسات منفی مرتبط با رابطه جنسی، یا تجربیات آسیب‌زای گذشته مانند سوء استفاده جنسی مرتبط باشد.
عوامل رابطه: واژینیسموس ممکن است به عوامل رابطه مانند ارتباط ضعیف با شرکای جنسی، تعارضات حل نشده یا عدم صمیمیت مرتبط باشد.
عوامل فیزیکی: واژینیسموس همچنین می تواند توسط عوامل فیزیکی مانند عفونت ها، عدم تعادل هورمونی یا اندومتریوز ایجاد شود.
عوامل فرهنگی یا مذهبی: باورهای فرهنگی یا مذهبی نیز ممکن است در ایجاد واژینیسموس نقش داشته باشند، به خصوص اگر فرد به این باور تربیت شده باشد که رابطه جنسی شرم آور یا گناه است.
فقدان دانش یا آموزش جنسی: فقدان دانش یا آموزش جنسی نیز می تواند به واژینیسموس کمک کند، زیرا ممکن است فرد نداند چگونه عضلات کف لگن خود را شل کند یا بدن و پاسخ های جنسی خود را درک کند.
علائم واژینیسموس
علامت اولیه واژینیسموس اسپاسم یا انقباض غیرارادی عضلات اطراف واژن است که می تواند نفوذ واژن را دشوار، دردناک یا غیرممکن کند. سایر علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد یا ناراحتی در هنگام دخول به واژن، از جمله در هنگام مقاربت جنسی، استفاده از تامپون یا معاینه لگن.
- سفتی یا احساس دیواری که مانع نفوذ می شود.
- ترس یا اضطراب مربوط به رابطه جنسی یا دخول در واژن.
- اجتناب از فعالیت جنسی یا دخول واژینال.
- مشکل در رسیدن به ارگاسم.
- کاهش میل جنسی.
- تنش عضلانی در سایر قسمت های بدن مانند ران، باسن یا شکم.
توجه به این نکته مهم است که برخی از این علائم می‌تواند به سایر بیماری‌های پزشکی یا روان‌شناختی نیز مربوط باشد، بنابراین مهم است که با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید تا هر گونه بیماری زمینه‌ای را رد کرده و تشخیص دقیق را دریافت کنید.
روشهای درمان واژینیسموس
واژینیسموس یک بیماری قابل درمان است و چندین گزینه درمانی در دسترس است، از جمله:
تمرینات عضلات کف لگن: این تمرینات شامل انقباض و شل کردن عضلات کف لگن برای کمک به کنترل عضلاتی است که باعث اسپاسم غیرارادی می شوند. یک متخصص مراقبت های بهداشتی، مانند فیزیوتراپی می تواند این تمرین ها را آموزش دهد.
گشاد کننده واژن: دستگاه هایی مخروطی شکل هستند که برای کشش تدریجی عضلات و حساسیت زدایی ناحیه واژن وارد واژن می شوند. شروع با اندازه کوچکتر و به تدریج کار کردن تا اندازه های بزرگتر می تواند به کاهش درد و ناراحتی کمک کند.
مشاوره و روان درمانی: مشاوره و روان درمانی می‌تواند به بررسی عوامل روان شناختی مؤثر در واژینیسموس، مانند اضطراب یا آسیب‌های گذشته کمک کند. همچنین می تواند به بهبود ارتباطات و صمیمیت در روابط کمک کند.
داروها: در برخی موارد، داروهایی مانند شل کننده های عضلانی یا بی حس کننده های موضعی ممکن است برای کمک به مدیریت علائم تجویز شوند.
جراحی: در موارد نادر، ممکن است جراحی برای درمان بیماری‌های زمینه‌ای که به واژینیسموس کمک می‌کنند، مانند آندومتریوز، ضروری باشد.
توجه به این نکته مهم است که درمان واژینیسموس ممکن است روند کندی داشته باشد و دیدن نتایج می تواند به زمان و صبر نیاز داشته باشد.
فیزیوتراپی کف لگن برای واژینیسموس
فیزیوتراپی کف لگن نوعی فیزیوتراپی است که بر روی عضلات، رباط ها و بافت های ناحیه لگن تمرکز دارد. این می تواند یک درمان موثر برای واژینیسموس باشد، زیرا به زنان کمک می کند تا بر عضلات کف لگن خود کنترل داشته باشند، که می تواند اسپاسم عضلانی و ناراحتی را در طول دخول به واژن کاهش دهد.
در طول یک جلسه فیزیوتراپی کف لگن، یک درمانگر آموزش دیده قدرت و انعطاف پذیری عضلات کف لگن را ارزیابی می کند و یک برنامه ورزشی شخصی برای رسیدگی به هر مشکلی ایجاد می کند. درمانگر ممکن است از تکنیک‌هایی مانند بیوفیدبک استفاده کند که از حسگرها برای اندازه‌گیری فعالیت عضلانی و ارائه بازخورد بصری استفاده می‌کند تا به زنان کمک کند کنترل بیشتری بر عضلات خود داشته باشند.
برخی از تکنیک های مورد استفاده در فیزیوتراپی کف لگن برای واژینیسموس عبارتند از:
- تمرینات تمدد اعصاب: این تمرینات به زنان کمک می کند یاد بگیرند که به طور آگاهانه عضلات کف لگن خود را شل کنند، که می تواند تنش و ناراحتی عضلانی را در حین دخول کاهش دهد.
- تمرینات کگل: این تمرینات شامل انقباض و شل کردن عضلات کف لگن برای کمک به بهبود قدرت و کنترل عضلات است.
- استفاده از گشادکننده‌های واژن: گشادکننده‌های واژن ممکن است همراه با فیزیوتراپی کف لگن استفاده شوند تا به زنان کمک کنند تا به تدریج عضلات واژن را کشیده و حساسیت‌زدایی کنند.
- آموزش و مشاوره: فیزیوتراپیست های کف لگن ممکن است در مورد آناتومی جنسی، برانگیختگی و لذت، آموزش و مشاوره ارائه دهند.
مقالات مرتبط :
فیزیوتراپی در درمان بی اختیاری ادرار
فیزیوتراپی کف لگن در مشهد
فیزیوتراپی در نازایی و چسبندگی لوله های رحم