یبوست در بیماران ام اس

  1. خانه
  2. مقالات
  3. یبوست در بیماران ام اس
یبوست در بیماران ام اس

یبوست در بیماران ام اس یک تجربه رایج و اغلب ناراحت کننده است ، مطالعات نشان می دهد که تا 70٪ از بیماران ام اس یبوست را تجربه می کنند، در حالی که 1-2٪ در جمعیت عمومی. این اختلاف قابل توجه چالش های منحصر به فرد افراد مبتلا به ام اس را برجسته می کند و درک جامع این بیماری را ضروری می کند.

یبوست در ام اس فقط کاهش تعداد دفعات مدفوع نیست ، این یک پدیده پیچیده است که اغلب از اختلال عملکرد روده عصبی (NBD) ناشی می شود. NBD ارتباط طبیعی بین مغز و روده را مختل می کند و منجر به اختلال در هماهنگی و حرکت ماهیچه ها در دستگاه گوارش می شود. این می تواند منجر به:

  • مدفوع سفت و خشک: مشکل در تشکیل و دفع مدفوع به دلیل کندی حرکت و افزایش جذب آب در روده بزرگ.
  • تخلیه ناقص: احساس می کنید که پس از استفاده از دستشویی، روده خود را به طور کامل تخلیه نکرده اید.
  • زور زدن: اعمال بیش از حد برای دفع مدفوع، که می تواند هموروئید و شقاق مقعد را بدتر کند.
  • دفع مدفوع بندرت: کمتر از سه بار دفع در هفته.

علل یبوست در بیماران ام اس

عوامل متعددی در ایجاد یبوست در بیماران ام اس نقش دارند:

  • آسیب عصبی: ضایعات ام اس در نواحی خاص مغز و نخاع می تواند سیگنال های عصبی کنترل کننده عملکرد روده را مختل کند.
  • ضعف عضلانی: ضعیف شدن عضلات کف لگن می تواند مانع دفع مدفوع شود.
  • درد: اسپاسم یا احساس دردناک در رکتوم و مقعد می تواند حرکات روده را دشوار کند.
  • داروها: داروهای خاصی که برای مدیریت ام اس استفاده می شوند، مانند مسکن ها یا داروهای ضد اسپاسم، می توانند عوارض جانبی یبوست داشته باشند.
  • کاهش تحرک: فعالیت بدنی محدود به دلیل ام اس می تواند هضم را کند کند و به یبوست کمک کند.
  • عوامل غذایی: مصرف کم فیبر و هیدراتاسیون ناکافی می تواند یبوست را بدتر کند.

روش های درمان

خوشبختانه، چندین استراتژی می تواند به مدیریت یبوست در بیماران ام اس کمک کند:

اصلاح سبک زندگی:

رژیم غذایی: مصرف فیبر را با مصرف میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات افزایش دهید. حداقل 25 تا 35 گرم فیبر روزانه را هدف قرار دهید.
مایعات: در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا مدفوع هیدراته بماند و نرم شود. روزانه 8 تا 10 لیوان را هدف قرار دهید.
ورزش: فعالیت بدنی منظم، حتی حرکات ملایم مانند پیاده روی یا یوگا، می تواند تحرک روده را تحریک کند.
عادات توالت کردن: یک روال منظم در حمام ایجاد کنید و زمان کافی برای اجابت مزاج بگذارید.

مداخلات پزشکی:

ملین ها: ملین های بدون نسخه مانند مکمل های فیبر، ملین های اسمزی یا محرک ها ممکن است تحت نظر پزشک مفید باشند.
بیوفیدبک: بیوفیدبک به بیماران کمک می کند تا کنترل عضلات کف لگن را برای بهبود عملکرد روده یاد بگیرند.
داروها: داروهای تجویزی مانند عوامل پروکینتیک یا لوبی پروستون را می توان برای موارد شدید تجویز کرد.

ملاحظات اضافی:

ارتباط باز: در مورد یبوست خود با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا علل خاص آن را درک کنید و یک برنامه مدیریت شخصی ایجاد کنید.
فیزیوتراپی کف لگن: درمانگران آموزش دیده می توانند به تقویت عضلات کف لگن و بهبود کنترل روده کمک کنند.
مدیریت سایر علائم ام اس: پرداختن به درد، خستگی و محدودیت های حرکتی می تواند به طور غیر مستقیم عملکرد روده را بهبود بخشد.
حمایت روانی: یبوست می تواند از نظر احساسی چالش برانگیز باشد. جستجوی گروه های حمایتی یا درمان می تواند به مدیریت استرس عاطفی و بهبود بهزیستی کلی کمک کند.

متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی نگارستان در مشهد خدمات تخصصی فیزیوتراپی کف لگن از جمله تمرینات کف لگن و بیوفیدبک را برای کمک به درمان یبوست در بیماران ام اس ارائه می دهند.