خشکی واژن

  1. خانه
  2. مقالات
  3. خشکی واژن
خشکی واژن

خشکی واژن وضعیتی است که با کمبود رطوبت در ناحیه واژن مشخص می شود که می تواند باعث ناراحتی شود و ممکن است با خارش، سوزش و ناراحتی در حین مقاربت همراه باشد. 

دلایل خشکی واژن

تغییرات هورمونی: کاهش سطح استروژن شایع ترین علت خشکی واژن است. این می تواند در طول:

  • یائسگی: تولید استروژن در دوران یائسگی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
  • قبل از یائسگی: دوره منتهی به یائسگی زمانی که سطح استروژن شروع به کاهش می کند.
  • پس از زایمان: سطح استروژن می تواند پس از زایمان کاهش یابد، به ویژه در مادران شیرده.
  • در نقاط خاصی در چرخه قاعدگی: سطح هورمون در طول چرخه در نوسان است که می تواند بر رطوبت واژن تأثیر بگذارد.

درمان‌ها و شرایط پزشکی: برخی درمان‌ها و شرایط سلامتی می‌توانند به خشکی واژن کمک کنند:

  • درمان سرطان سینه: برخی از درمان ها می توانند سطح استروژن را کاهش دهند.
  • سندرم شوگرن: یک بیماری خود ایمنی که بر غدد تولید کننده رطوبت بدن تأثیر می گذارد.
  • هیسترکتومی: برداشتن تخمدان ها در طول هیسترکتومی می تواند منجر به کاهش سطح استروژن شود.
  • شیمی درمانی و پرتودرمانی برای سرطان: ممکن است عملکرد تخمدان ها را مختل کند.

داروها: برخی از داروها دارای عوارض جانبی هستند که می توانند باعث خشکی واژن شوند، از جمله:

  • آنتی هیستامین ها
  • داروهای ضد افسردگی
  • داروهای ضد بارداری هورمونی
  • داروهای آندومتریوز

سایر دلایل

عوامل سبک زندگی: برخی از انتخاب‌ها و رفتارهای سبک زندگی ممکن است در بروز این علائم نقش داشته باشند:

  • دوش کردن: می تواند تعادل طبیعی رطوبت و باکتری در واژن را مختل کند.
  • سیگار کشیدن: می تواند بر گردش خون و سطح استروژن تأثیر بگذارد.
  • کمبود آب: ننوشیدن آب کافی می تواند بر سطح رطوبت کلی بدن تأثیر بگذارد.
  • عوامل روانشناختی: استرس، اضطراب و رفاه عاطفی می تواند بر پاسخ های فیزیولوژیکی بدن تأثیر بگذارد و منجر به کاهش برانگیختگی و روانکاری طبیعی شود.
  • محصولات بهداشتی شخصی: صابون‌های تند، لوسیون‌ها، عطرها و سایر محصولات می‌توانند ناحیه واژن را تحریک کرده و منجر به خشکی شوند.
  • برانگیختگی جنسی: برانگیختگی ناکافی قبل از مقاربت می تواند منجر به روانکاری طبیعی ناکافی شود.

فیزیوتراپی کف لگن

نقش فیزیوتراپی کف لگن در درمان خشکی واژن شامل موارد زیر است:

بهبود جریان خون: تمرینات کف لگن می تواند جریان خون را در ناحیه واژن افزایش دهد که ممکن است به روانکاری طبیعی کمک کند.

تقویت عضلات: عضلات کف لگن قوی‌تر می‌توانند برانگیختگی و روانکاری واژن را در نتیجه تحریک حسی و افزایش جریان خون در طول فعالیت جنسی افزایش دهند.

درمان دستی: یک فیزیوتراپ کف لگن ممکن است از تکنیک‌های درمان دستی برای کاهش تنش عضلانی استفاده کند که می‌تواند جریان خون و روان‌کاری را نیز بهبود بخشد.

آموزش: فیزیوتراپیست های کف لگن می توانند در مورد بهداشت تناسلی و استراتژی های روانکاری مناسب آموزش هایی ارائه دهند که می تواند به مدیریت خشکی واژن کمک کند.

راهنمای درمان با استروژن: برای برخی از زنان، فیزیوتراپیست ممکن است همراه با پزشکی که ممکن است درمان موضعی استروژن را برای کمک به کاهش علائم تجویز کند، کار کند.

تکنیک‌های آرام‌سازی: آموزش تکنیک‌های آرام‌سازی کف لگن برای کاهش سفتی عضلانی که ممکن است در ایجاد ناراحتی در حین مقاربت نقش داشته باشد.